بررسی اثر بخشی طرح تایم (غنی سازی ازدواج) بر رضایت زناشویی زوج های دانشجو

چکیده زمینه و هدف: اگرچه ازدواج یکی از مهمترین تصمیمات زندگی هر فرد است، اما زوج ها معمولاً وقت و انرژی صرف آماده شدن برای ورود به این رابطه نمی کنند و بسیاری از زوج ها در همان سالهای اول ازدواج خود تعارضات زناشویی قابل توجهی تجربه می کنند. از آنجا که نابسامانی ارتباط زناشویی با بسیاری پیامدهای طولانی مدت جسمی و روانی مرتبط است، پیشگیری از این عواقب آسیب زا جزء اولویتهای روانشناسان و متخصصان حیطه سلامت شده است. یکی از رویکردهای پر کاربرد و معروف در این زمینه غنی سازی ازدواج است. غنی سازی ازدواج رویکردی است آموزشی با هدف ارتقا ارتباط زوج ها، که تلاش می کند زوج ها را نسبت به خودشان و همسرشان آگاه سازد، همدلی و صمیمیت را تقویت نماید، و مهارتهای ارتباط کارآمد و حل مساله آنها را گسترش دهد. در این مقاله سودمندی یکی از برنامه های غنی سازی ازدواج بر روی زوج های ایرانی ارزیابی شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع شبه آزمایشی است و طرح مورد استفاده دوگروه ناهمسان با پیش آزمون و پس آزمون است. 15 زوج در این مطالعه شرکت داشتند. دو مقیاس رضایت زناشویی انریچ و تطابق دو نفری (داس) برای ارزیابی رضایت مندی زناشویی زوج ها در سه مقطع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مورد استفاده قرار گرفت. 8 زوج (گروه آزمایشی) آموزش های ده هفته ای برنامه غنی سازی تایم را دریافت نمودند و 7 زوج دیگر (گروه کنترل) هیچ آموزشی دریافت نکردند. داده ها با کمک آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاکی از عدم تغییر نمرات گروه کنترل در مقیاس ها طی مدت مطالعه بود. در حالی که نمرات گروه آزمایش بهبود معناداری در پس آزمون داشت و این بهبود تا مرحله پیگیری نیز حفظ شده بود، هم در مقیاس انریچ و هم در مقیاس داس (001/0p<). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش سودمندی آموزش های برنامه غنی سازی ازدواج در افزایش رضایت مندی زناشویی در نمونه ای از زوج های ایرانی را تایید می کند. کلید واژه ها: غنی سازی ازدواج، طرح تایم، رضایت مندی زناشویی وصول مقاله: 10/9/88 اصلاحیه نهایی: 7/10/88 پذیرش مقاله: 21/10/88